به گزارش خبرگزاری شانا، بیژن زنگنه یکشنبه ۱۴ مهرماه دربارهٔ امضای قرارداد با شرکتهای خارجی برای توسعه این میدان گفت: «میخواستیم برای طرح توسعه این فاز سرمایه خارجی جذب کنیم، ضمن اینکه سکوی فشارافزایی نیز برای ما مهم بودهاست و پتروپارس قرار بود در کنار این شرکتها کار یاد بگیرد».
شرکت فرانسوی «توتال» و «سیانپیسی» چین، سال ۹۶ قراردادی ۴٫۸ میلیارد دلاری برای توسعه این فاز با ظرفیت تولید روزانه ۵۶ میلیون متر مکعب امضا کردند، اما با خروج آمریکا از برجام، شرکت توتال از قرارداد کنار کشید و اکنون زنگنه میگوید شرکت چینی نیز کنار کشیدهاست.
سهم شرکت پتروپارس از پروژه در زمان امضا قرارداد، کمتر از ۲۰ درصد بود که اکنون باید همه ۴٫۸ میلیارد دلار سرمایه مورد نیاز را فراهم کند.
بر اساس آمارهای رسمی شرکت ملی گاز، هماکنون سه چهارم کل تولید گاز ایران از پارس جنوبی انجام میشود. کل تولید گاز ایران پارسال به ۷۱۱ میلیون متر مکعب در روز رسید که ۶۵۲ میلیون متر مکعب آن بعد شیرینسازی (گوگرد زدایی) به شبکه گاز تزریق شد و بخش دیگر آن یا در مشعلها سوزانده شده یا به میادین نفتی تزریق شدهاست.
نکته مهم در قرارداد فاز ۱۱ پارس جنوبی مرحله دوم آن بود که ساخت یک سکوی ۲۰ هزار تنی با چندین کمپرسور عظیم به ارزش ۲٫۵ میلیارد دلار در نظر گرفته شده بود تا جلوی افت تولید گاز در این فاز و چندین فاز دیگر را بگیرد. این سکو قرار بود سال ۲۰۲۲، یک سال مانده به افت چشمگیر فشار پارس جنوبی آماده شود و در کل هشت تا ۱۰ سکوی عظیم به ارزش ۲۰ میلیارد دلار برای فازهای پارس جنوبی به تدریج ساخته شود.
تنها شرکت توتال فرانسه و دو شرکت غربی دیگر قادر به ساخت این سکوها هستند که ۱۰ برابر بزرگتر از سکوهای فعلی پارس جنوبی است.
بر اساس اعلام شرکت ملی گاز، افت فشار در میدان پارس جنوبی آغاز شده و قرار است تا سه سال دیگر تشدید شود و به تبع آن سالانه ۲۸ میلیون متر مکعب (برابر تولید یک فاز پارس جنوبی) در روز از تولید این میدان کاسته شود.