گاماج جبهه آزادی ملی آذربایجان جنوبی
باندهای ارمنی و بلشویک صد و سه سال پیش بین تاریخ ۳۰ مارس تا ۳ آوریل بیش از ۵۰ هزار نفر را در مناطق مختلف آزربایجان وحشیانه قتل‌عام کردند.
ارمنی‌ها در آخرین دوره امپراتوری روسیه در مناطق مختلف آزربایجان مستقر شدند و با سوء‌استفاده از خلا قدرت در سال ۱۹۱۸ در آزربایجان بیش از ۵۰ هزار نفر را قتل‌عام و بخشی از خاک این کشور را اشغال کردند.
باندهای ارمنی از سال ۱۹۰۵ سازمان یافته و مسلح شدند و با ایجاد اغتشاش در تمام مناطق به ویژه باکو تلاش کردند میان مردم رعب و وحشت ایجاد کنند.
پس از انقلاب اکتبر، تحت نظارت حزب بلشویک (شاخه رادیکال از حزب سوسیال دموکرات کارگری روسیه) و به رهبری ولادیمیر لنین در سال ۱۹۱۷، بلشویک‌ها قدرت را در باکو به دست گرفتند.
باندهای ارمنی و بلشویک با حمایت استپان شاهومیان، رهبر ارمنی بلشویک‌ها، حملات خود علیه آزربایجانی‌ها را افزایش دادند.
باندهای ارمنی و بلشویک در بین تاریخ ۳۰ مارس تا ۳ آوریل ۱۹۱۸ میلادی، ۵۰ هزار آزربایجانی را در باکو، شاماخی، قوبا، خاچماز، لنکران، حاجی‌قبول، سالیان، زنگه‌زور، قاراباغ، نخجوان و سایر مناطق قتل عام کردند.
این کشتار با کمک ارتش اسلامی قفقاز که توسط وزیر جنگ دولت عثمانی، انور پاشا تاسیس شده بود، پایان یافت.
جنایات و کشتار ارمنی‌ها در سال ۱۹۱۸ در آزربایجان «نسل کشی» شناخته شده و فعالیت‌های مختلفی برای آگاهی مردم جهان از این ظلم انجام می‌گیرد.
حیدر علی‌اف رئیس جمهور فقید آزربایجان طی فرمانی در سال ۱۹۹۸میلادی،۳۱ مارس به عنوان «روز نسل کشی آزربایجانی‌ها» توسط ارامنه اعلام کرد.
دکتر رامین صادق‌اف، مورخ و از اساتید دانشگاه بایبورت در گفت‌وگو با خبرنگار آناتولی اظهار داشت: « آنچه در سال ۱۹۱۸ اتفاق افتاد یک حمله برنامه‌ریزی شده برای ترساندن و از بین بردن جمعیت تورک و مسلمان منطقه بود.»
وی افزود: «نریمان نریمانف، رهبر بلشویک آزربایجان نیز به وقایع باکو اعتراض و گفته بود این حوادث یک لکه ننگ برای دولت شوروی است. اگر این لکه در مدت زمان کوتاهی پاک نشود، فلسفه بلشویک و دولت شوروی نخواهد توانست در اینجا دوام بیاورد.»
منبع: گوناز تی وی
