رضا سرابیاقدم مجسمهساز، نویسنده و پژوهشگر تاریخی آذربایجان، مجموعهداری که عمر خود را صرف گردآوری و خرید آثاری از گذشته تبریز و آذربایجان نموده، در نتیجه بیمهریها و توطئه های گسترده مسئولان ایران از ۱۱ تیرماه ۹۸، در پشت میلههای زندان بهسر میبرد.
ایواز طاها در این باره نوشت: «از قرار معلوم مسئولانی که با قول کمک مالی بخش بزرگی از اسناد، مدارک و اشیای تاریخی وی را در موزهی مشاغل جای دادهاند از انجام تعهدات مالیشان سرباز زدهاند و همین امر موجب شده آقای سرابی نتواند به تعهدات مالی خود عمل کند. چرخهی معیوبی که حدیث زندان را به میان آورده است.
سرابی یک عاشق آثار تاریخی است. انبوه اسنادی که از دورهی حکومت ملی(آذربایجان) در اختیار وی است، گویای همین عشق است. بدون این عشق گردآوری مجموعهی عظیمی از چنین آثاری ناممکن است.
آدمی با چنین دلباختگی و اشتیاقی اصلا یادش میرود که مسائل مالی خود را مقتصدانه مدیریت کند. به علاوه، مسئولان شهرداری تبریز نیز تعهدات مالی خود را چنان در ساختار خستهکنندهی بروکراتیک پیچاندهاند که سرابی در مقابلش درمانده شده است.
به عنوان اولین قدم پیشنهاد میشود کسانی که امکان گفتگو با شهردار و شورای شهر تبریز را دارند، برای حل مسئله پیشقدم شوند.»
لازم به توضیح است، رضا سرابی اقدم که به سال ۱۳۴۲ در محله شتربانان (دوه چی) تبریز دیده به جهان گشود؛ مجسمه ساز، پیکرتراش٬ نویسنده، مجموعه دار، کارشناس و صاحب موزه آثار تاریخی بنام «برادران سرابی» است. تلگراف خانه، عطاری، بقالی و بنکداری، بزازی و پارچه فروشی، نجاری، آهنگری، دواخانه (داروخانه)، آنتیک فروشی، سنگ آسیاب، رنگرزی ،صحافی و .. از جمله ابزار و آلات مربوط به مشاغلی است که در موزه برادران سرابی می توان مشاهده کرد.